قیام  توابین محمد علی چنارانی

https://fa.wikinoor.ir/wiki/%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%85_%D8%AA%D9%88%D8%A7%D8%A8%DB%8C%D9%86

قیام توابین

  • مقاله
  • بحث
  • خواندن
  • نمایش تاریخچه

قيام توابين

قیام توابین

پدیدآورانچناراني، محمد علي (نویسنده)

ناشرآستان قدس رضوی، شرکت به نشر

مکان نشرايران - مشهد مقدس

سال نشر1383ش

موضوع1.اسلام - تاريخ - از آغاز تا 65ق.

2.امويان - تاريخ - جنبش‏ها و قيام‏ها

3.سليمان بن صرد، 28 قبل از هجرت - 65ق.

4.قيام توابين، 65ق.

زبانفارسی

تعداد جلد1

کد کنگره

‏DS‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏چ‎‏9‎‏ق‎‏9*

نورلایبمطالعه و دانلود pdf

برای دیگر کاربردها، قیام (ابهام‌زدایی) را ببینید.

برای دیگر کاربردها، توابین (ابهام‌زدایی) را ببینید.

قیام توابین، تألیف محمدعلی چنارانی، از جمله آثار فارسی پیرامون قیام توابین است که اهداف و عوامل شکل‌گیری، سیر وقایع و دلایل شکست آن را مورد بررسی قرار داده است.

هدف از نگارش این اثر بررسی فلسفه شکل‌گیری نهضت (قیام) توابین و رد قضاوت‌های غیرمنصفانه و نابجا پیرامون این حرکت و شخصیت‌هایی است که در آن نقش داشته‌اند[۱]

ساختار

کتاب مشتمل بر پیشگفتار، یک بخش مقدماتی و چهار بخش اصلی است. هریک از بخش‌های کتاب مشتمل بر فصول و عناوین متعددی است. روش پژوهش در این نوشتار، تحقیقاتی و به شیوه جستجو در مدارک و منابع گوناگون بوده است.

گزارش محتوا

نویسنده در مقدمه، اصول پژوهشی نگارنده را به‌صورت فیش‌برداری و تنظیم آنها دانسته است.[۲]

اینکه در بحث تاریخی از مدارک رجالی، حدیثی و گاهی تفسیری استفاده شده، به این دلیل است که در برخی مواقع فقط کتاب‌های مربوط پاسخ‌دهنده و راهگشا بوده‌اند؛ پس نمی‌توان در راستای تحقیق کامل، از دیگر مآخذ علمی بهره نجست، بلکه استفاده از منابع مختلف بر ارزش تحقیق می‌افزاید و از امتیازهای آن بشمار می‌رود.[۳]

کتاب حاضر به شیوه تحقیق و نقد مطالب تاریخی و روایت‌های آشفته تاریخ اسلام درباره قیام توابین نوشته شده است؛ ازاین‌رو، اساس کار بر مدارک نخستین قرار گرفته و مآخذ و مدارک بعدی به‌عنوان مؤید ثبت و ضبط گردیده است تا خوانندگان محترم در فضای پژوهش و تحقیق و نیز اسناد تاریخی قرار گیرند و قضاوت و داوری نمایند. همچنین به اقتضای زمینه مورد بحث، از مدارک رجالی، حدیثی، تفسیری، جغرافیایی، تبارشناسی و... بهره گرفته شده تا اثر از استحکام و اطمینان بیشتری برخوردار گردد.[۴]

نویسنده در اولین فصل کتاب واژه «توابین» را پشیمان‌شدگان معنا کرده است. این واژه در قرآن یک مرتبه در سوره بقره آیه 222 به ‌کار رفته است. همچنین در روایات بی‌شماری از معصومین(ع) این واژه با الفاظ گوناگونی به ‌کار رفته است. سبب نام‌گذاری توابین بدین نام مطلب انتهایی این فصل را تشکیل می‌دهد که کاربرد آن توسط تاریخ‌نگارن و استفاده از آن توسط رهبران نهضت به‌عنوان دلایل نام‌گذاری ذکر شده است.[۵]

بررسی اوضاع سیاسی و اجتماعی جهان اسلام در هنگام جنبش توابین، موضوع فصل دوم کتاب است. امت اسلامی در زمان توابین گرفتار بحران سیاسی بوده و پریشان و متزلزل شده بود. همین عامل باعث بروز جنبش‌هایی در سرزمین‌های عراق، حجاز، مصر و... شده بود که نویسنده به‌تفصیل به آن پرداخته است.[۶]

نویسنده، معتقد است که اهداف قیام توابین را با توجه به شخصیت رهبران قیام و سخنان و مطالب آنها می‌توان شناخت. در سخنان و نامه‌های توابین، رضایت خداوند، امر به معروف و نهی از منکر و دفاع از حقوق اهل‌بیت(ع) و در صورت پیروزی تفویض خلافت و حکومت به امام معصوم(ع) از دلایل قیام برشمرده شده است.[۷]

در مدارک تاریخی و روایی، جمله‌ای از امام سجاد(ع) وجود ندارد که بر حضور آشکار و تشویق توابین برای قیام یا منع و بازداشتن آنان از این حرکت دلالت داشته باشد. در فصل چهارم با نگاه تاریخی و اعتقادی، موضع‌گیری امام سجاد(ع) نسبت به قیام توابین مورد بررسی قرار گرفته و در آخر چنین نتیجه‌گیری شده است که راهی که امام سجاد(ع)پیمود با توجه به محاسبات و موقعیت‌ها منطقی‌ترین راه بود؛ زیرا حوادث آینده این واقعیت را به‌خوبی آشکار ساخت.[۸]

در دومین بخش کتاب در دو فصل رهبران درجه اول و دوم در قیام توابین معرفی شده‌اند. سلیمان بن صرد خزاعی و رفاعة بن شداد بجلی از جمله رهبران درجه اول توابین هستند.[۹]

در بخش سوم کتاب سیر وقایع تاریخی جنبش توابین از آغاز تا انجام بررسی شده است. نویسنده نخستین گردهمایی توابین را در سال پنجاه هجری قمری پس از شنیدن خبر شهادت امام حسن(ع) در خانه سلیمان بن صرد خزاعی در کوفه دانسته است. گردهمایی بعدی توابین پس از شهادت امام حسین(ع) انجام شده است. دیدار توابین با مختار، زمینه‌های شکل‌گیری قیام توابین، شهرهای استراتژیک در جنبش توابین و شهادت رهبران توابین، از جمله مباحث مطرح‌شده در این بخش از کتاب است.[۱۰]

دلایل شکست قیام توابین و آثار اجتماعی و سیاسی جنبش توابین در آخرین بخش از کتاب مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده هشت دلیل بر شکست توابین ذکر کرده است. وی بی‌وفایی کوفیان را عاملی مهم در شکست توابین دانسته و شاهد بر این مطلب را خطبه‌ها و سخنان علی(ع) و فرزندان آن حضرت دانسته که نمونه‌های بسیاری از آنها در منابع گوناگون یاد شده است. بیداری مسلمانان، نگران کردن دشمنان اهل‌بیت(ع)، تحقق قیام‌ها و اثبات بی‌ایمانی کسانی که در کربلا حاضر بودند نیز به‌عنوان آثار اجتماعی و سیاسی جنبش توابین ذکر شده است.[۱۱]

وضعیت کتاب

در پایان کتاب، کتابنامه و مدارکی که در این اثر مورد بهره‌برداری قرار گرفته است، همراه با مشخصات کامل بیان شده که می‌توان آنها را به چند دسته تقسیم کرد: کتاب‌های تاریخی، حدیثی و روایی، جغرافیایی، تبارشناسی، عقیدتی، تفسیری، دائرةالمعارف، سفرنامه‌ها، ادبیاتی، لغوی، شرق‌شناسان و اسلام‌شناسان.

در پانوشت‌های کتاب معانی برخی الفاظ، آدرس آیات و روایات و نیز مستندات مطالب ذکر شده است.

پانویس

  1. ر.ک: پیشگفتار، ص1
  2. متن کتاب، ص6-5
  3. ر.ک: همان، ص7
  4. ر.ک: همان
  5. ر.ک: همان، ص12-11
  6. ر.ک: همان، ص20-13
  7. ر.ک: همان، ص21
  8. ر.ک: همان، ص30-28
  9. ر.ک: همان، ص71-35
  10. ر.ک: همان، ص129-75
  11. ر.ک: همان، ص147-141

منابع مقاله

پیشگفتار و متن کتاب.

وابسته‌ها

مختار ثقفی و نهضت توابین

نهضت مختار ثقفی

التوابون

انتقام یا انقلاب کوفه

ثورات العلويين و أثرها في نشوء المذاهب الإسلامية

رده‌ها:

  • کتاب‌شناسی
  • تاریخ (عمومی)
  • تاریخ آسیا
  • تاریخ کشورهای عربی
  • امام حسین(ع)

صفحه‌های مرتبط

  • التوابون

  • انتقام یا انقلاب کوفه

  • ثورات العلويين و أثرها في نشوء المذاهب الإسلامية

  • این صفحه آخرین‌بار در ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۴ ساعت ‏۲۱:۰۵ ویرایش شده‌است.
  • حقوق مادی و معنوی اين پايگاه متعلق به مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی است و ن

14مهر روز تهران بزرگ

‍ ‍ ‍ ‍🖋️☘ برگی از تقویم تاریخ ☘

🌍🇮🇷۱۴ مهر، روز تهران🏘🏙

🇮🇷در۱۴مهر ۱۳۹۵ درتقویم ایران، این روز به‌عنوان روز تهران، پایتخت ایران ثبت شده است. در طی این سالها شورای شهر تهران کوشیده است که این روز را در میان پایتخت نشین‌ها و دیگر شهروندان ایرانی به‌عنوان روز گرامی‌داشت پایتخت ۲۰۰ ساله ایران جا بیندازد.
طهران تا تهران، دارالخلافه تا پایتخت
تهران که تا پیش از تشکیل فرهنگستان اول زبان و ادبیات فارسی در دوره‌ رضاشاهی «طهران» نوشته می‌شد، پیشینه‌ای فراتر از این ۲۰۰ سال پایتختی دارد.
آیا می‌دانستید ریشه نام تهران چیست؟
پیداشدن اسکلت زنی حدود ۳۰ ساله در منطقه‌ی مولوی تهران، قدمت این شهر را تا ۷۰۰۰ سال به‌عقب برد. علاوه بر این وجود تپه‌های باستانی در این شهر، چون تپه باستانی قیطریه نشان از این دارد که احتمالاً تهران از سکونت‌‌گاههای اولیه در فلات ایران بوده است.
آنچه از متون تاریخی و جغرافیایی کهن برداشت می‌شود این است که قطعاً طهران در قرن ششم و در هنگام یورش مغولان از آبادی‌‌های سرسبز و پرجمعیت شمال ری بوده است. در هنگام یورش مغولان، بسیاری از مردم ری به‌ تهران مهاجرت کردند و از این پس توسعه‌ این آبادی آغاز شده است.
در دور صفوی، طهران همچنان به‌عنوان یکی از آبادیهای ری به‌شمار می‌آمده تا اینکه در در دوره صفوی مورد توجه شاه‌طهماسب قرار می‌گیرد. شاه‌طهماسب که ارادت ویژه‌ای به امامزاده حمزه، جد اعلای صفویان داشته، به ری بسیار سفر می‌کرد. او دستور می‌دهد در طهران که به‌ نسبت ری خوش آب‌ و هواتر بوده برایش اقامتگاهی ساخته شود. همچنین او دستور می‌دهد برج و بارویی درخور شاه‌نشین صفوی گرداگرد طهران بسازند.
از این زمان شهر شدن طهران آغاز می‌شود. دور شاه‌عباس بزرگ نیز طهران مورد توجه پادشاه صفوی قرار می‌گیرد و بیشتر بر سر زبان‌ها می‌افتد.
در نوروز ۱۱۶۵ آقامحمدخان قاجار در طهران تاجگذاری می‌کند و طهران را به عنوان مرکز پادشاهی خود قرار می‌دهد. از آن هنگام تا به امروز طهران به‌عنوان پایتخت ایران شناخته می‌شود.

بیشتر درباره‌ تهران بدانید:
چرا ۱۴ مهر روز تهران است؟
تا انقلاب مشروطه، طهران عمدتاً با عنوان دارالخلافه شناخته می‌شده است. به ویژه اینکه در زمان سلطنت ناصرالدین‌شاه و مظفرالدین‌شاه، مرکز پادشاهی ممالک محروسه ایران به «دارالخلافه ناصری» و «دارالخلافه مظفری» شهرت داشته است.
در امردادماه ۱۲۸۵ فرمان برپایی مشروطیت به امضای مظفرالدین‌شاه قاجار می‌رسد و اولین جلسه‌ مجلس شورای‌ملی در ۱۴ مهر همان سال در کاخ گلستان و در حضور شاه قاجار تشکیل می‌شود.
قانون اساسی مشروطه و پایتختی طهران:
به‌دنبال تشکیل نخستین دوره‌ مجلس شورای‌ملی، قانون اساسی ایران تصویب می‌شود و طهران رسماً و به‌طور قانونی به‌عنوان «پایتخت ایران» انتخاب می‌شود.
تا سال ۱۳۹۵ در تقویم ایران روزی برای تهران ثبت نشده بود تا اینکه نمایندگان چهارمین دوره‌ شورای شهر تهران کوشیدند، روزی برای تهران در تقوم ایران ثبت شود.
۱۴ مهر به‌دلیل اهمیت این روز در تاریخ معاصر ایران و آغاز فرآیندی که موجب رسمیت یافتن پایتختی تهران در قانون اساسی وقت شده بود، به‌عنوان روز تهران پیشنهاد شد. این طرح پیشنهادی در قالب یک فوریت به شورای فرهنگ عمومی کشور فرستاده شد. در تیرماه ۱۳۹۵ این طرح به تصویب شورای فرهنگ عمومی کشور رسید.

برنامه‌های روز تهران:
هرسال شهرداری تهران و شورای پایتخت برنامه‌هایی را در راستای روز تهران ترتیب می‌دهند.
به نقل از ایسنا، تورهای تهرانگردی با شعار “تهران باتو” از سوی سازمان فرهنگی و هنری برگزار می‌شود و همچنین در روز ۱۴ مهر، موزه‌ها و خانه موزه‌های متعلق به میراث فرهنگی و سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران رایگان است📚

🌍🇮🇷 @EOHEng
🌍 #مهندسی_بهداشت_محیط

مجله تاریخ اندیش منتشر شد

✅ مجله تاریخ اندیش منتشر شد.

📌هویت خواهی زنان در گذار از سنت به مدرنیته در دوره قاجار/ عباس رخشانی؛ اسلام آخرالزمانی و تشیع ایرانی/ عباس امانت- این ریشار- ترجمه امیر کریمی؛ بررسی دلایل و عوامل گسترش و سقوط آیین مانویت/ اسماعیل سپهوند- آسیه ایزدیار؛ بدیهه سرایی در اشعار زیب النسا/ دکتر سیدمصطفی اطهر؛ و مقاله پژوهشی نو در تبارشناسی و زندگی پیر شرف شاه دولائی/ #رسول_سعیدی‌زاده، ازجمله مقالات چاپ شده در شماره جدید فصل‌نامه اختصاصی تاریخ مجله تاریخ اندیش، سال هشتم، شماره ۱۶، تابستان ۱۴۰۴ است.

📌توفیق بیش از پیش سرکار خانم #آسیه_ایزدیار و همکارانش را در نشر علم و دانش از ایزد منان خواستارم.

✅ هرگونه اقتباس از شرح احوال مشاهیر، مزارات و مطالب کانال عمومی «سوادِ اعظم»، تنها با ذکر نام رسول سعیدی زاده و ارجاع به منبع آن مجاز است.


🔻وبلاگ شهر باران
https://shahre-baran.blogfa.com/post/346
🔻کانال ایتا
@Blackness1402
🔻کانال تلگرام
https://t.me/greatliteracy